Tema: Regverdiging deur geloof alleen
In Galasiërs 1:1–5 stel Paulus die toon vir die hele brief: die evangelie is van God en dit is genade alleen wat red. Hierdie gedeelte herinner ons daaraan dat ons nie by Christus iets hoef te voeg om gered te word nie – inteendeel, om dit te probeer doen, is om die evangelie te verdraai.
Die preek open met ’n bekende Reformatoriese toneel: Maarten Luther in ’n donderstorm, angsbevange oor sy sondes, roep hy uit: “Help my, heilige Anna! Ek sal ’n monnik word!” Hierdie oomblik van vrees sou hom uiteindelik lei tot die ontdekking dat ons nie deur werke, maar alleen deur geloof in Christus geregverdig word. Hierdie boodskap – regverdiging deur geloof alleen – is presies wat Paulus hier verdedig.
1. Paulus se apostelskap is van God, nie van mense nie (v.1)
Die valse leraars in Galasië het Paulus se gesag en sy boodskap bevraagteken. Paulus antwoord deur te sê dat hy nie deur mense geroep is nie, maar direk deur Jesus Christus en God die Vader. Sy apostelskap – en daarmee saam sy evangelie – dra goddelike gesag.
2. Christus se werk is genoeg – bevestig deur die Vader (v.1b en 4)
Die Vader het Jesus uit die dood opgewek – dit is God se “Amen” op Christus se “Dit is volbring.” Jesus het Homself gegee vir ons sondes, sodat ons uit die teenwoordige bose wêreld gered kan word. Dit is genade – nie ons werke nie – wat ons red.
3. Genade en vrede kom van God – nie uit onsself nie (v.3–5)
Paulus groet die gemeente met woorde vol inhoud: “Genade en vrede vir julle…” Genade is die fontein; vrede is die stroom. Alles kom van God, nie van onsself nie. Kohlbrugge sê: God wil nie die vol mense vul nie, maar die leë – dié wat weet hulle kan niks bydra nie.
Die evangelie is nie geloof plus iets nie, maar Christus alleen. Daarom sluit Paulus met lofprysing: “Aan Hom kom die heerlikheid toe tot in alle ewigheid!”
Slegs aan God die eer. Soli Deo Gloria.
