Die regstreekse uitsending kan hier verkry word.
SKRIFLESING: 1 Thessalonisense 1:1-10 FOKUS: 1 Thessalonisense 1:3 SING: Psalm 145:1, 2, 5; Psalm 142:1, 3, 4; Psalm 119:15, 18; Psalm 135:1, 11.
Geloof, liefde en hoop op ons Here Jesus Christus
Preekskets:
Wanneer Paulus aan die jong gemeente in Tessalonika skryf, kan hy nie anders as om in sy gebede God te dank vir die merkbare verandering wat die evangelie in hulle lewens gebring het nie. Hierdie gemeente, gebore uit ’n kort bediening van Paulus te midde van vervolging (Hand. 17), het vinnig ’n voorbeeld geword vir ander gelowiges in Masedonië en Agaje. In hierdie danksegging noem Paulus drie kenmerkende vrugte van die werk van God se genade in hulle: die werk van geloof, die arbeid van liefde en die lydsaamheid van hoop. Hierdie drietal deugde is tipies vir Paulus se teologie en word ook elders in sy briewe besing (vgl. 1 Kor. 13). In 1 Thessalonisense speel veral hoop ’n sleutelrol, omdat die gemeente moes volhard in die verwagting van Christus se wederkoms te midde van lyding.
- Geloof wat werk
In vers 3 skryf Paulus dat hy in sy gebede gedurig dink aan hulle “werk van geloof.” Hierdie geloof was ’n dinamiese geloof wat in dade sigbaar geword het. Dit het gewerk. In vers 9 beskryf Paulus hoe hierdie geloof daartoe gelei het dat die Tessalonisense hulle van die afgode bekeer het om die lewende en waaragtige God te dien. Hierdie daad van bekering — ’n radikale afskeid van die ou lewe van afgodediens — is die eerste vrug van ware geloof.
- Liefde wat arbei
Paulus noem in dieselfde vers sy herinnering aan hulle “arbeid van die liefde.” Hier gebruik hy ’n sterk woord vir arbeid: kopos, wat wys op moegmakende, selfopofferende inspanning. Liefde is in Paulus se verstaan nooit maar net ’n gevoel of ’n innerlike ingesteldheid nie, maar ’n aktiewe en opofferende lewenshouding. Hierdie liefde het sigbaar geword in die Tessalonisense se volhardende aanvaarding van die evangelie ten spyte van lyding. In vers 6 sê Paulus dat hulle die woord aangeneem het met blydskap van die Heilige Gees, al het dit verdrukking gebring. Blydskap en lyding saam wys op die diep liefde vir Christus en vir die liggaam van gelowiges.
- Hoop wat lydsaamheid bewerk
Ten slotte skryf Paulus dat hy ook hulle “lydsaamheid van hoop op onse Here Jesus Christus” in gedagte hou. Hierdie hoop staan sentraal in die brief, omdat die gemeente reeds aan vervolging blootgestel was, en omdat hulle vrae en onsekerheid gehad het oor die wederkoms van Christus (sien later 1 Thess. 4–5). Hoop was vir hulle ’n dryfveer om te volhard. In vers 10 sê Paulus dat hulle nou “God se Seun uit die hemele verwag,” Jesus wat ons verlos van die komende toorn. Hierdie lewende hoop op die wederkoms van Christus het hulle in staat gestel om vas te bly staan in lyding en verdrukking. Hoop is nie ’n passiewe wag nie, maar ’n aktiewe volharding — lydsaamheid, volgehoue vasbyt, omdat ons weet dat Christus kom.